Gall canlyniadau ac effeithiau bwlio ddod i’r amlwg yn y disgybl mewn sawl ffordd. Gall nifer o arwyddion sy’n awgrymu bwlio fod yn ganlyniad hefyd i broblemau eraill ym mywyd y plentyn hwnnw. Gall salwch sydyn yn y teulu, ysgariad rhieni, gwrthdaro rhwng rhieni a brodyr a chwiorydd neu ddiweithdra, wneud bywyd y teulu cyfan yn anodd a gall hynny dod i’r amlwg mewn plant a phobl ifanc fel ymddygiad symptomatig. Felly nid arwyddion bwlio yn unig yw’r arwyddion a ddisgrifir isod. Mae’n werth cofio hefyd fod pob rhiant yn adnabod y ffordd y mae eu plentyn yn mynegi trallod ac yn dangos nad yw popeth yn iawn.

Y cliw gorau yn aml yw ymddygiad y plentyn. Er enghraifft, os yw disgybl a arferai fod yn hapus yn yr ysgol yn colli diddordeb yn yr ysgol ac yn ei osgoi, mae hynna’n ddigon o reswm i dalu sylw i’r sefyllfa ac ystyried pam y daeth y newid sydyn hwn drosto. Trafod y mater yw’r ffordd fwyaf clir ac uniongyrchol. Dylech gofio fodd bynnag na fydd plentyn neu berson ifanc yn barod, o reidrwydd, i siarad am y sefyllfa hyd yn oed gyda’i rieni. Mae’n bwysig sefydlu rheolau craidd ar gyfer sgyrsiau sy’n golygu siarad mewn ffordd barchus a chyfleu cefnogaeth. Gall fod angen hefyd cysylltu â’r athro dosbarth neu dîm KiVa’r ysgol.

• ofn cerdded i’r ysgol neu adref o’r ysgol neu ofn cymryd y llwybr arferol i’r ysgol
• ddim eisiau mynd ar y bws ysgol
• yn gofyn yn am gael mynd i’r ysgol yn y car neu gael rhywun gydag ef/hi ar y daith
• yn amharod i fynd i’r ysgol, yn absennol o’r ysgol heb reswm amlwg
• yn cwyno ei fod yn sâl ar foreau ysgol
• yn dod adref o’r ysgol gyda’i ddillad neu ei fag yn llanast neu wedi torri
• yn dod adref yn llwgu (ofn mynd i fwyta gyda’r lleill)
• yn mynd yn ddi-ddweud, yn dawel ac fel pe wedi colli ei hunan-hyder
• yn ymddangos dan bwysau ac yn bryderus

• wedi colli ei archwaeth, yn dweud yn aml nad yw’n teimlo fel bwyta
• yn crio cyn mynd i gysgu, yn cael hunllefau
• yn colli ei eiddo personol (esgidiau pêl-droed, cap, llyfrau, cas pensiliau ayb.)
• yn gofyn am neu’n dwyn arian (er mwyn ei roi i’r bwli neu gynorthwywyr hwnnw) neu’n aml yn colli ei arian 
• â chleisiau, crafiadau neu friwiau anesboniadwy
• yn mynd yn flin, yn colli amynedd yn hawdd ac yn “anodd”
• yn aml ar ei ben ei hun heb ffrindiau, ddim yn dod â ffrindiau adref mwyach
• yn gwrthod siarad am yr hyn sydd o’i le neu’n aml yn rhoi eglurhad nad yw’n argyhoeddi am y materion a grybwyllwyd uchod

Mae pob rhiant yn adnabod eu plentyn a’r ffordd y maent yn mynegi trallod. Yn aml yr arwydd allweddol yw newid o’i gymharu ag ymddygiad y plentyn yn y gorffennol, e.e. plentyn a arferai hoffi’r ysgol ddim eisiau mynd erbyn hyn. Os nad oes rheswm amlwg dros y newid, mae’n werth trafod gyda’r plentyn a staff yr ysgol y posibilrwydd fod y plentyn yn cael ei fwlio.